Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΣ
Η μπαμπεσιά του Απόλλωνα: μια τραγική ειρωνεία. Κι όλα θα ξεκινούσαν και θα τέλειωναν εκεί, στη μυθολογική ομορφιά της ιστορίας και στην ποιητική μαστοριά του στίχου, αν ο Καβάφης δεν φρόντιζε να προσθέσει από πάνω το χωρίο της Πολιτείας του Πλάτωνα. Όμως μ’ εκείνο το χωρίο, το ποίημά του παίρνει πια μια σπουδαία θέση, διαφορετική: κόντρα στον Όμηρο και τον Αισχύλο που θέλουν τους θεούς να ‘ναι υπαίτιοι για τις τύχες και τις επιλογές του ανθρώπου! Ο ποιητής σαν να προσπαθεί να “καθαρίσει” μπροστά στον Πλάτωνα τ’ όνομα των ποιητών, για να μπορέσουν πια να βρούνε θέση στην Πολιτεία του φιλοσόφου. Κι όλη η διήγηση πια, μοιάζει με σαρκασμό απέναντι στα πράγματα που… δεν γίνηκαν έτσι!
ΣΕΛΙΔΑ 1 ΑΠΟ 84